Mono loog
Deze eindeloze monoloog
dat zich afspeelt in mijn brein.
Die preek
over hoe het leven
volgens mij schijnt te zijn.
Al mijn ervaringen
gedestilleerd tot woorden,
beelden, herinneringen.
Wetend dat deze niet zuiver zijn.
En toch
luister ik
aandachtig.
Ik vraag mij soms af
of het echt nodig is.
Al deze ervaringen met mezelf te bespreken,
te rangschikken,
in hokjes op te delen.
Conclusies trekken over dingen
die ik misschien helemaal niet weet.
In een taal
die slechts een fractie van de waarheid spreekt.
en toch
luister ik
aandachtig.
Relativeren
ik wil
relativeren
want het allemaal maar relatief
mijn waarheid
is maar betrekkelijk
tot mij
want wat is waar
en wat is waarheid
en waarom hecht ik daar waarde aan
is iets enkel van waarde als het waar is
of is het waar als het van waarde is
ik weet niet wat waar is
of waar ik waarde aan moet hechten
want als de relaties mij de schijn op houden
of de context volledig is misplaatst
kan ik geen waarde aan mijn waarheid hechten
want het is en blijft relatief
Ontroerd door doodsvonnis van de boom.
Ik zie je door mijn venster,
iedere dag een beetje meer groen,
een beetje meer wakker.
Toen ik vandaag besloot onder je te liggen,
je takkentaal te begrijpen,
hoe je houten armen wind grijpen,
en je groene haren voedsel voor de rupsen vormt.
Werd ik geraakt door het besef,
dat je er binnenkort niet meer bent.
Nee want,
blijkbaar is het normaal in deze wereld,
levende wezens te moorden waar we niet op lijken,
de lijken gebruiken we om onze woorden op schrijven.
Zelfs ik ben een soort van necrofiel,
besefte ik me vandaag op het toilet.
Maar in dit geval ging het niet om jou familie,
het ging om jou begrafenis.
Je grafsteen zal gemaakt zijn van mooie nieuwe huizen,
schijnbaar zijn die er niet genoeg.
Je doodsvonnis staat geschreven
op restanten van je familie.
(best wel ziek eigenlijk)
Als we het een mens aandoen
noemen we het psychopathisch,
maar schijnbaar is het normaal en erg logisch,
voor mensen die dagelijks honderden bomenlijken
door hun vingers laten glijden.
Ontworteling van de mens wil ik het noemen.
Hoe lang horen we de bijen nog zoemen?
Roboseksuele naakamadi
verketterd.
En alles gaat mee.
Ik ben overgeleverd
dat geloof ik niet.
Verdronken in een zee van miscommunicatie.
Talen met boekrollen die waarden vormen die we allemaal anders definiëren.
Vakidioot met een identiteit-s
crises
voel me verdrietig,.
wil eigenlijk niet voelen,
want voelen is ongepast.
wil het niet tonen,
want het is niet oke.
Waarom voel ik me zo onzeker nu?
Ik begrijp het
even niet meer.
Laten we het simpel houden.
gewoon bij onszelf
loslaten.
Wat we ons geleerd hebben.
Pijn erkennen
ik ja
ik ben bang voor verlating.
wil een beeld kunnen vormen
maar wil ik dat echt?
ja waarom niet
Niet bang voor de dood
een deel van mij is aan het sterven,
een ander al lang dood.
wedergeboorte in hetzelfde lichaam
herrijs en herleef.
Vergeef. soms
Het is niet zo zwart op wit.
maar soms wil je het gewoon duidelijk hebben.
Oordelen achterlaten
Ik hoef niet iedere dag lekker te ruiken,
dan
was ik wel als bloem geboren.
De gedachten die door mij heen bewegen,
ik laat ze achterwege,
als ze mij
te lang
stil
doen laten staan.
Je bent niet van mij,
je zegt niets over mij.
Enkel dat ons weten
even in dezelfde ruimte zweefde.
Dat ik er wel om geef,
wat ik
een soort van beteken.
tegelijkertijd ook weet dat dat gebonden
is aan plaats en tijd.
En ik eigenlijk niet eens weet
wat dat
betekent.
laat het door me heen bewegen
want of de zon nu schijnt of
dat het regent
wil niet met
de normaliteit bewegen,
als ik het niet begrijp.
En als iemand me dan niet begrijpt
is dat enkel
een zegen.
misschien is dat tegendraads,
maar wie loopt een draad achterna
die regelrecht de afgrond in leidt?
Ik hoor de afgrond roepen;
"Grote sale, alles moet weg!
Koop nu
Voeg mij toe aan uw netwerk,
Zijn deze banen iets voor jou?
Koop nu Koop nu Koop nu,
Alleen vandaag, flash sale,
Alles moet weg,
Alleen vandaag,
Koop nu koop nu,
private sale, hiep hiep hoera
ALLES MOET WEG,
Boek nu je trip,
alleen vandaag, koop nu!
Ben je toe aan een verrassing Ilse?"
Nee bedankt.
Ik laat het langs me bewegen,
Ben gelukkig niet meer de enige,
En zie hoe een steeds grotere menigte
zich loskoppelt.
En zo,
maken we,
de nieuwe normaliteit.
Verantwoordelijkheid
Ik spreid mijn vleugels, en verdwijn even in de projectie van mijn binnenwereld.
Waarmee
ik de buitenwereld
aan het bouwen ben.
Paradijselijk mag het zijn,
paradijs,
para dijs.
Ben ik para dat ik het zie?
Of ben je para als je het niet wilt zien?
Verleden, tijds bepaling.
In mijn brein.
Die het blijkbaar fijn vindt
barrières te maken.
En het kan misschien nog kleiner.
Maar waarom zou ik praten over iets waarvan ik niet weet of het bestaat?
Veeledentijdsbepaling met referenties naar de onbesneden paprika.
Ik zit vast.
Hier
nu.
en eigenlijk
is dat best wel fijn.
stilte
hast wol ris harke
nei wat de stilte
te fertellen hat?
sûnder oardiel
geduldich wachtsje
op neat?
hast dyn geast wol ris loslitten
yn 'e leechte
dy't it libben befiemet
en ús allegear yn stilte achterlit?
mar hoe kin de stilte leech wêze
as er wurden fan elkoar skieden hâlde kin?
En hoe kin de leechte stil wêze
as er my safolle te sizzen hat?
En hoe kin it neat
einleas fiele
as neat net iens bestiet?
Harkje
nei de stilte
want foar de stilte,
binne wy
stil
Op mijn blog: " de wereld, en ik," staat nog meer van mijn geschriften. Hierop plaats ik ook wat meer persoonlijke stukken. Of creatieve speculaties op bepaalde denkbeelden.
